9 Mei 2020
Pas Anne
in bed gebracht.
Hij weet
even niks meer. Dat vind ik eng, hoe ga je daarmee om?
Ik heb ‘m
in bed gekregen, maar de medicijnen wilde hij al niet. Hoe ik daarbij kwam. Hij
heeft een longziekte, krijgt inhalatie en neusspray. Beiden hoefden niet. Dan
moet ik zo sterk zijn, om het hem alsnog toe te dienen.
He he,
weer gelukt.
Ook ben
ik Froukje niet. Hoe ik me durf verbeelden Froukje te zijn. Ik vraag, wie ik
dan ben.
En zegt ie, dat ie geen namen kan onthouden. Ik vraag of ie dan alsnog
een knuffel wil. Oh ja hoor, dat is goed. Ik neem de tas met kleding en
medicijnen mee en zeg hem welterusten.
Zegt ie:
“Welterusten Frouk”. Ik blij en zeg: “ Je weet het weer?”. Had ik beter niet
kunnen doen. Moesten we weer over praten.
Enfin, ik
ben boven, hij logeert hier. Ooit had hij hier al eens eerder geslapen, toen ie
naar de bioscoop was geweest.
Het zal
allemaal wel, ik wil slapen, ik ben moe.
Duimen,
meid, duimen met z’n allen.
Tot morgen dan maar.
Welterusten
allemaal.
10 Mei 2020
Als het
begin maar weer goed is en dat is het.
Ons
ontbijt zit erin. Anne is gewassen en aangekleed en nu ben ik aan de beurt. Wie
oh wie komt m’n rug wassen? Niet allemaal tegelijk.
Moederdag.....toch
kleed ik me feestelijk aan, een goed idee voor Moederdag. Ben ik iets meer
waard.
Nog een
prachtige kaart ontvangen van mijn andere familie, Ronald, Johanna en Desmond.
Lieve tekst erbij.
Zo goed,
ik begin de dag dus opgewekt.
Misschien,
of wel zeker, had ik dit al gemeld.
Sonja was
er al vroeg met: Appeltaart, Tom Poucen, Kaapse Viooltjes en een grote bak ijs.
Wat een
verwennerij. Ze bleef een eigen kop koffie mee drinken en is nu weer naar haar
Jan.
Wij gaan
zo een broodje eten, daarna wandelen en als tractatie IJS ETEN, het kan nu
weer.
Dankjewel Sonja...
Ongeveer
om twee uur starten we en voor vier uur willen we weer hier zijn. Dan zou de
wind harder worden en de temperatuur dalen.
Precies is dat nooit te peilen,
maar dat is het plan.
Zes uur
gaan we eten, heerlijk dineren, hier in huis. Het eten wordt ons thuis bezorgd.
Pas is
zoonlief met vrouw en kind (nou...kind?) hier geweest en dat was even heerlijk.
Een enorme mooie bos bloemen gekregen. Ik hoop dat ze net zo lang staan dan de pioentulpen (ik wist niet eens dat die bestonden).
Ik blijf
de bloemen verwennen, dat wil wel eens helpen.
Onze
wandeling was ongeveer een half uur, de wind wakkerde al aardig aan en
momenteel is het een stuk kouder. Zomaar in een paar uurtjes. Niet te geloven.
Ons diner
genuttigd, heerlijk en nog vele malen kunnen we op herhaling. Even afkoelen en
de vriezer in.
Dankjewel Sonja, we brengen het morgen weer
naar de poepdoos. Dat weet ik nog van vorige keren. De werking is goed, alleen
de geur is minder.
Drie
Chinezen en een contra-bas. Een liedje schiet me zo in gedachten.
Moederdag
was/is een geslaagde dag geworden, wie had dat gedacht? Allen die me lief zijn,
bedankt.
Nu gaan
we TV-hangen, boer zoekt vrouw komt ervoor. Ik denk, de laatste keer
FRAN
No comments:
Post a Comment