28 Juli 2020
Een
nieuwe dag met nieuwe kansen.
Al vroeg
kwam ene Naomi Anne wassen. Weer een heel andere methode. Liet het meeste door
Anne zelf gebeuren.
Ik greep
niet in. Wachtte af, wat Anne deed en hij was trouw in alles en kon het ook
best nog goed.
Naomi
hoefde geen drinken, ze had nog in de auto.
Nu zijn
we weer samen en het enige wat ons nog gaat hinderen vandaag, is het aanstippen
van Anne z’n pigmentvlekjes, als ze tenminste komt.
Nog niet
één keertje is het normaal gegaan, dus...I cross my fingers. Twaalf uur
ongeveer, we zullen het zien en beleven.
Inmiddels
alweer na twaalf uur en .... Linda is geweest, ik heb niet hoeven bellen.
Bedankt Linda. Ik geloof weer in jullie. De plekjes keurig behandeld, wat wil
je nog meer. Tot volgende week vrijdag.
We zouden
heel graag willen wandelen, als de regen niet komt. Is inmiddels al even langs
geweest, terwijl buienradar aangaf, dat het droog zou blijven.
Dan toch maar
weer naar Jumbo? Boodschapjes zijn zo te verzinnen.
Het werd
een kort ommetje, Anne’s pet waaide af en dat werd rennen. Niet te wandelen in
die wind. We zijn weer thuis, de zon schijnt wel, misschien is de wind vanavond
gezakt, proberen we het dan nog even weer.
Later lukt niet
meer. Ons toetje wacht op de wekker en daarna is het te laat.
Tot
morgen...
FRAN
No comments:
Post a Comment