22 Juli 2020
Gisteren
al en ook vandaag voelt als rust in de tent.
Tot nu
toe in ieder geval. Ik weet bijna niet, wat me overkomt. Anne heel tevreden, ik
daardoor blijer dan ooit.
Anne is
pas vertrokken, mondkapje voor. Ik hoor hem er niet over klagen. Wel was ik
bang, dat hij met z’n astmaverleden het moeilijker zou hebben dan de rest, maar
achteraf denk ik, alle oudere mensen hebben niet meer jonge longen. Het valt
voor iedereen in de bus niet mee.
Aart zat
weer voorin. Maandag ook al, maar op de terugreis was Anne de gelukkige.
Ik ga met
een opgeruimd gevoel beginnen aan deze dag. Huub de chauffeur is een prima man,
ik vertrouw hem die mensjes toe.
En ik? Ik
vlieg uit. Boodschappen doen, de zon schijnt, eerst een rondje fietsen.
Een
rondje fietsen werd met een doel. In de Witterstraat broeken en/of t-shirts
scooren. Zijn ze met vakantie. Dan maar door naar de verste Lidl. Heerlijk
gewinkeld en alles gevonden op de honingcake na. Is er echt niet.
Terug op
de fiets, een tandje hoger.....accu bijna leeg. Jakkie, die fiets is zo zwaar,
dus in de laagste stand naar huis. Nu ben ik aan huis gebonden, want je bent
nergens zonder de fiets.
Om mezelf
te troosten, een bakje chips gegeten. Eigen baas, eigen dwaas.
Kop
oploskoffie, wel verdiend, eentje van melk, alleen melk met natuurlijk nescafé.
Ik ben
benieuwd hoe het Anne vergaat. Als hij het fijn heeft, geniet ik ook. Straks
verder.
Anne kwam
lachend uit de bus, samen met chauffeur Huub. Lachen voelt zo goed. Ik kreeg er
zo’n goed gevoel bij.
Anne
vertelde verder niet zoveel, maar maakte een blije indruk op mij.
Ik trakteerde
hem nog op een ijsje en even later kwamen de druktemakers.
Ronald en
z’n gezin. En wat nog mooier was, ze trakteerden ons op een snackje.
Om de
hoek zit de snackbar, Desmond zou het moeten halen, maar gelukkig waren ze met
vakantie en moest het van verder weg komen.
Johanna
nam het voortouw en samen met Ronald werd alles gehaald. Jongman is de naam,
the best in town.
Benieuwd
hoe het smaakte? HEERLIJK. Kort en krachtig.
We hebben
heerlijk geteut, Anne deed ook af en toe mee, maar het meeste ontgaat hem, toch
zag ik hem wel genieten.
Wat was
dat leuk en lekker.
Hevig
zwaaiend liet ik hen gaan en daarna.......Queen op TV. Laat dat nu m’n
favoriete band zijn geweest? Zo muzikaal die jongens waren, intussen de over
gebleven gitarist en drummer ouwe kerels, maar nog actief als voorheen. Freddy
had niet dood moeten gaan, bijna alle liedjes kwamen van zijn hand. Amen.
Daarna
verscheen de nieuwe frontman. Ik had niet gedacht, dat ze ooit weer succes
zouden hebben, maar ook deze knul is een zonderling met een enorme strot. Het
is goed zo.
Ik geloof
er pas echt in, dat ze zelf nieuwe liedjes gaan maken, laat maar eens zien of
jullie daarmee Freddy kunnen vervangen of benaderen. Lijkt mij onmogelijk,
maar....ik geef het een kans.
Tot het
eind gekeken en heus, ik moet toegeven, het boeide me. Anne genoot ook
zichtbaar. Deed totaal geen moeite om naar bed te gaan.
Keek niet
op z’n horloge, wat ie anders altijd doet, de hele avond door. Het was goed zo.
Morgen is er weer een nieuwe dag en mag hij weer naar z’n vrienden en
vriendinnen.
Het gaat
goed. Ik ben een gelukkig mens tot nu toe.
Twee
goeie dagen geeft me nieuwe energie.
Tot
morgen allemaal...
FrAn
No comments:
Post a Comment