Thursday, 23 July 2020

Heerlijk, rust in de tent en later gezelligheid...


22 Juli 2020

Gisteren al en ook vandaag voelt als rust in de tent.

Tot nu toe in ieder geval. Ik weet bijna niet, wat me overkomt. Anne heel tevreden, ik daardoor blijer dan ooit.

Anne is pas vertrokken, mondkapje voor. Ik hoor hem er niet over klagen. Wel was ik bang, dat hij met z’n astmaverleden het moeilijker zou hebben dan de rest, maar achteraf denk ik, alle oudere mensen hebben niet meer jonge longen. Het valt voor iedereen in de bus niet mee.

Aart zat weer voorin. Maandag ook al, maar op de terugreis was Anne de gelukkige.

Ik ga met een opgeruimd gevoel beginnen aan deze dag. Huub de chauffeur is een prima man, ik vertrouw hem die mensjes toe.

En ik? Ik vlieg uit. Boodschappen doen, de zon schijnt, eerst een rondje fietsen.

Een rondje fietsen werd met een doel. In de Witterstraat broeken en/of t-shirts scooren. Zijn ze met vakantie. Dan maar door naar de verste Lidl. Heerlijk gewinkeld en alles gevonden op de honingcake na. Is er echt niet.

Terug op de fiets, een tandje hoger.....accu bijna leeg. Jakkie, die fiets is zo zwaar, dus in de laagste stand naar huis. Nu ben ik aan huis gebonden, want je bent nergens zonder de fiets.

Om mezelf te troosten, een bakje chips gegeten. Eigen baas, eigen dwaas.

Kop oploskoffie, wel verdiend, eentje van melk, alleen melk met natuurlijk nescafé.

Ik ben benieuwd hoe het Anne vergaat. Als hij het fijn heeft, geniet ik ook. Straks verder.

Anne kwam lachend uit de bus, samen met chauffeur Huub. Lachen voelt zo goed. Ik kreeg er zo’n goed gevoel bij.

Anne vertelde verder niet zoveel, maar maakte een blije indruk op mij.

Ik trakteerde hem nog op een ijsje en even later kwamen de druktemakers.


Ronald en z’n gezin. En wat nog mooier was, ze trakteerden ons op een snackje.

Om de hoek zit de snackbar, Desmond zou het moeten halen, maar gelukkig waren ze met vakantie en moest het van verder weg komen.

Johanna nam het voortouw en samen met Ronald werd alles gehaald. Jongman is de naam, the best in town.

Benieuwd hoe het smaakte? HEERLIJK. Kort en krachtig.

We hebben heerlijk geteut, Anne deed ook af en toe mee, maar het meeste ontgaat hem, toch zag ik hem wel genieten.

Wat was dat leuk en lekker.

Hevig zwaaiend liet ik hen gaan en daarna.......Queen op TV. Laat dat nu m’n favoriete band zijn geweest? Zo muzikaal die jongens waren, intussen de over gebleven gitarist en drummer ouwe kerels, maar nog actief als voorheen. Freddy had niet dood moeten gaan, bijna alle liedjes kwamen van zijn hand. Amen.

Daarna verscheen de nieuwe frontman. Ik had niet gedacht, dat ze ooit weer succes zouden hebben, maar ook deze knul is een zonderling met een enorme strot. Het is goed zo.

Ik geloof er pas echt in, dat ze zelf nieuwe liedjes gaan maken, laat maar eens zien of jullie daarmee Freddy kunnen vervangen of benaderen. Lijkt mij onmogelijk, maar....ik geef het een kans.

Tot het eind gekeken en heus, ik moet toegeven, het boeide me. Anne genoot ook zichtbaar. Deed totaal geen moeite om naar bed te gaan.

Keek niet op z’n horloge, wat ie anders altijd doet, de hele avond door. Het was goed zo. Morgen is er weer een nieuwe dag en mag hij weer naar z’n vrienden en vriendinnen.

Het gaat goed. Ik ben een gelukkig mens tot nu toe.

Twee goeie dagen geeft me nieuwe energie.

Tot morgen allemaal...

FrAn

No comments:

Post a Comment