Friday, 17 July 2020

Fysio-dag en pigment-behandeling...


17 Juli 2020

Vandaag staat Fysio op onze kalender.

Ik heb het Anne al laten zien. Hij wilde naar de Vierackers. De rollator moest uit de schuur. Deze keer waren we vrij, hoefden niet snel vanmorgen en nu wil hij. Is er onrustig van.

Ik moest even weg. Ik ben alles wat sneller zat, dus ga het even uit de weg. Goed geslapen, allebei.

Twaalf uur komt Doré, dat is iets, waar we beiden naar uitzien. Komt vrolijk binnen, maakt een praatje, doet de oefeningen, dan weer een praatje en we zwaaien haar uit.

Vanmiddag worden de plekjes in Anne’s gezicht weer gebrand, nog geen tijd gekregen, daar bel ik wel over, want die wandeling voor vandaag moet doorgaan. Goed voor hem en haar.

En dan is er koffie, koffie met koek. We laten het ons smaken.

Koffie is op en Anne wil eruit. Het mag natuurlijk, maar wel de goeie schoenen aan, want onze Fysio Doré is daar streng in. Goeie schoenen is nr. één.

Onder protest doet Anne ze aan en gaat naar buiten. Doré en haar leerling komen en treffen hem buiten. Anne gaat mee naar binnen, maar is al buiten adem.  Christiaan doet eerst rustig aan. Ik heb het verder niet gevolgd, Doré heeft met mij gepraat. Dat is fijn, zelf had ze ook goed nieuws.

Anne rust nu uit en ik tik dit even in en dan is er de lunch. Een mooi woord voor een simpel broodje.

Wandelen zit er even nog niet in, de assistente van de arts, ik denk Celine, komt Anne’s pigment-plekjes in z’n gezicht weer aanstippen en pas na 3 uur. Geduld is een schone zaak, zullen we maar zeggen.

Soms zitten dingen mee en soms tegen.

Nellie kwam en ging. Niet alles was compleet, dus moest Nellie weer terug. Al snel was ze er weer, behandelde Anne en foetsie was ze, zodat wij konden wandelen.

Heerlijk weer met wilde luchten. Als het vanavond ook lukt, graag. Dan een ander ommetje, het bevalt ons goed. Nu ga ik eten voorbereiden en dan tussen beiden even wandelen, als het mogelijk is.

We eten een pasta met allerlei groentes en rul-gehakt. Het leven is zo gek nog niet.

Wel voelen we ons beiden moe...bekaf. 


Logisch? Logisch!
 
FRAN


No comments:

Post a Comment