Goeie start...

4 Juli 2020

We starten oké...

Half acht gaat mijn wekker. Alles is nog stil beneden. Ik zet ‘m een kwartiertje verder en geniet ervan. Beneden aangekomen, gewapend met een tas vol kleding, ligt Anne nog heerlijk te slapen.

Ik sluip dus door de keuken, dek de tafel, zet thee en dan zal ik hem toch moeten wekken.

Doe de zonbescherming omhoog en Anne doet de ogen open. Een leuke reactie, de dag begint goed. Dat maakt alles zo’n stuk gemakkelijker.

Inmiddels zit het ontbijt en de pillen erin en doe ik nog wat kleine klusjes en dan...is er m’n dagelijks krantenpuzzel.

Kwart voor elf komt een nieuwe wasdame Anne wassen. Dat is nooit leuk voor haar en voor ons. Ik zal alles moeten wijzen en Anne is super-afhankelijk over hoe en wat zij van hem verlangt. Hij stelt zich heel kwetsbaar op. We zullen het zien en beleven.

En .... daar was Tina. Alles liep op rolletjes, een nieuwe hulp? Zo voelde het niet. Na hard werken is de koffie klaar en komt ze bij ons in de kamer koffiedrinken.

Een leuke vrouw, een aardige tante en een humoristische hulp. Ze mag weer komen.

Koffie is op, ik mocht zelfs een foto schieten, wat drie keer zolang duurde dan de hele wasbeurt, uiteindelijk gelukt. Anne deed steeds zo z’n best om er lachend op te komen staan, maar in de echte foto lacht er maar eentje, Tina dus.

Bedankt Tina en groetjes aan Tinie.

Onze lunch zit erin, niks bijzonders, maar zonder kunnen we niet.

Vanavond wordt het aspergesoep met echte asperges, maar wel uit een pot. Wordt vast wel lekker. Ik heb nog steeds moeite met niet koken op zaterdag en verzin ter plekke toch iets eetbaars en warms.

Het weer laat ons in de steek, wandelen? Had je gedacht. Elkaar pesten? Zit er dik in.

Pas nog een heerlijk telefoontje gehad van onze ex-buurvrouw-vriendin Kina, dat was even erg gezellig. Haar zal ik altijd blijven missen. Misschien dat we na de Corona elkaar weer wat vaker kunnen zien.

Anne fleurde helemaal op, dat hij weer even met z’n vriendin kon babbelen. Even is al genoeg. Hij vroeg: “Wie is het?”. Als ik dan “Kina”zeg, klaart z’n gezicht helemaal op.

Dankjewel Kina, heel af en toe moet kunnen, toch?

We aten de beloofde aspergesoep. Ik vond het heerlijk, nog snel een ei gekookt en rauwe ham erbij. Anne mopperde al, toen hij in de keuken kwam. Was zo dik, kon niet eten.

Dan moet Froukje weer streng zijn en dan moet ie wel. Eén plakje brood ging erin en wonderwel proefde hij de soep en die ging er achter elkaar in. Ik vroeg of ie nog een kopje wilde. Hoe kun je het verzinnen, hij was klaar met eten.

Mooi niet, dan nog een plak brood....of dat kopje soep. “Ik ga voor de soep”, zei Anne en slobberde die weer achter elkaar op. Vreemde gozer, die Anne van mij, nooit eens blij met mijn eten.

Verder geen probleem, ik vind het heerlijk en maandag ben ik weer alleen tussen de middag. Soep voor mij.

Ik brei er een punt aan/achter.

Zelf kiezen en doorstrepen wat niet van toepassing is.

FrAn