14 April 2020
Gisteravond dacht ik, alles gaat perfect, maar dat was minder waar.
M’n ribbenkast deed pijn. Gisteren toch teveel gedaan.
Diep ademhalen was pijnlijk, rekken ook zo’n portie.
Gekneusde ribben zijn toch echt niet in een week over. Ik dacht, het
valt mee. Misschien was het dweilen van vlekken in de keuken niet zo goed.
Soms vind ik, dat dingen moeten, soms kunnen dingen niet, dat merk je
dan achteraf. Ik zal geduld tonen, zal wel moeten zelfs. Als de vloer kleeft?
Toe nou, dat is vreselijk. Ik had de stok kunnen gebruiken, maar dacht....even
snel.
Haastige spoed is zelden goed.
Nu eerst maar naar bed. De nacht heelt alle wonden, als dat eens waar
mag zijn.
Geen heling gevoeld, de pijn is er blijft. Terug naar af. Yuwen kwam
Anne wassen en gelukkig bleef ze niet voor thee of koffie.
Daarna kwam onze Ilona met de boodschapjes en dat was fijn.
Heb ik weer
de dingen van Jumbo in huis en zo scharrelen we alles bij elkaar.
Ik klim de trap op en Anne werpt een blik op de groene container. Er in
eigenlijk. Is ie altijd mee bezig na het legen van dat beest.
Hij maakt ‘m
schoon en ik help ‘m weer vies te worden. Ilona stofzuigt beneden en zo heb ik
even tijd voor een babbeltje.
Anne doet het goed, eigenlijk ‘s morgens altijd wel. ‘s Avonds komen de
problemen.
Deze gisteravond heb ik het anders aangepakt. We zijn samen gaan zitten
en ik heb gevraagd, hoe hij zich voelde en wat ie zich herinnerde en wat we
toen zouden gaan doen.
Hij was alles kwijt. Samen erover gepraat, ik heb voorzichtig gemeld,
wat er zoal ging gebeuren en Anne deed dapper mee. Heel tevreden allemaal. Op
het pepermuntje na, die zijn op.
Hij gedroeg zich als een flinke vent en kon er zonder, volgens hem.
Ik weet niet, of het vanavond ook zo gaat werken, het is wel het
proberen waard. Ik ging zo voldaan naar boven.
Andere avond voel ik al angst en daar ben ik zo bang voor, als Anne
angstig is, dan wil hij weg van hier. Toch krijg ik ‘m iedere avond op bed of
in bed.
Mag ik toch knap van mezelf vinden?
Niemand anders zegt het, dus geef ik mezelf maar een pluimpje!
FRAN
No comments:
Post a Comment