Frustrerend/Perikelen...

26 April 2020

Vandaag best een goed begin, ware het niet, dat ik niet meer weet, wie ik ben volgens Anne.

Anne vertelde, dat zijn vrouw Froukje voor hem dingen doet, maar dat ik dat niet ben. Dat ik misschien wel Froukje heet, maar absoluut niet zijn vrouw ben.

Ergens snap ik het wel, ik ben veel minder lief voor hem, van mij moet ie dingen, terwijl in het verleden Froukje hem niet in de weg liep en alles goed vond, wat hij deed.

Lang geleden ging alles nog zo normaal, wanneer kom ik weer binnen als de ware Froukje.

De Froukje die met liefde alles voor hem regelt, maar een pest heeft aan de Anne met Dementie.

Niet helemaal goed uitgelegd.

Die andere Anne. Voor mij bestaan er namelijk ook twee stuks. Mijn Anne en de Anne met Dementie. Die laatste is moeilijk te verzorgen als ie mij niet wil, maar om Froukje schreeuwt, bij wijze van spreken.

Natuurlijk heb ik niet de pest aan Anne, eigenlijk alleen maar aan Dementie. Dat is niet Anne, maar wel z’n ziekte.

Ik haat die ziekte.

Vannacht was ik bij hem, vandaag weet ie er niks meer van. Ik heb gezorgd, dat ie weer ontspannen in z’n bed kwam, maar zelf met hartkloppingen m’n bed weer in dook. Ik weet, ik mag niks meer van hem verwachten, maar z’n afkeuringen kan ik slecht aan en krijg een pest aan die Froukje, waar hij bij wijze van .... om schreeuwt.

Sorry, ik moest even m’n hart luchtten. Vandaag is vandaag, misschien ben ik morgen wel weer in tel.

Misschien ben ik moe van vannacht en vanmorgen alweer vroeg. Het is zoals het is.

Zal ik de Corona de schuld geven? Daardoor zitten we elkaar op de lip en haal ik, volgens Anne, twee dingen door elkaar. Froukje, z’n vrouw en deze Froukje.

Volgens mij houdt hij van geen van beiden, net zoals het hem uitkomt?

Voor vandaag genoeg geklaagd. Even weer nuttige dingen doen, dan lunchen en daarna wandelen?

Het waait niet erg, het moet kunnen en ik wil het zoooooooo graag.

XXX Froukje oftewel
FrAn

Froukje en Anne. De perikelen en frustraties.