Oei...ik groei...

10 April 2020

Kom ik tot de ontdekking, dat ik na m’n gekneusde rib(ben) groei.

Alles zit strak.

Eigenlijk logisch, ik kan nog niet alles en ik ben zo traag als een slak. Snelheid wordt beloond met pijn, dan laat je het wel.

Bewegen doe ik best veel, je moet me maar eens volgen. De trap op en neer is zo normaal, dat win ik vast van een normaal mens.

Een kilogram in nog geen twee weken, dat moeten we niet hebben. Misschien had ik me wat moeten inhouden met al die lekkere dingen, die Sonja ons bracht.

Wel zelf besteld door mij, zij is er niet schuldig aan. De Appeltaart was er eentje van. 

Meestal delen we Ilona ook mee, maar ook zij heeft te maken met uitdijen. Wilde echt niet. Daardoor werden onze stukken groter, maar wel lekker.

Wandelen doen we wel, dat doen we altijd, dat helpt niet meer. Op dit moment is er geen meeting bij het Artsencentrum, dus heb ik tijd om me weer te houden aan strikte regels. Voor m’n gezondheid mag ik niet zwaarder zijn dan 65 Kilogram.

Oefeningen doen?

Doe het nu lekker zelf....de pijn is dan niet om te harden.

Anne groeit ook. Anet van I care zag het ook. Dat is goed. Dat moet ik er dan maar voor over hebben?

Ik MOET gezond blijven, dus aan de slag.

Waarmee? Hoe? Wanneer?

FrAn